Śmiałość
Wcześniej, w lipcu, aktualizacja polityki prywatności edytora audio Audacity wywołała poruszenie wśród członków społeczności, którzy powoływali się na niepotrzebną telemetrię. Firma macierzysta Muse Group zapewniła coś przeciwnego, ale teraz pozornie odłożyła telemetrię z powrotem na stół wraz z niektórymi dotyczącymi problemów licencyjnych.
Społeczność Audacity jest zaniepokojona tą polityką, ponieważ oprogramowanie o otwartym kodzie źródłowym nigdy nie wymagało połączenia z Internetem, odkąd zostało wydane po raz pierwszy. Nagłe dodanie przez Muse Group szczegółów dotyczących gromadzenia danych (i udostępniania danych) do jej polityki prywatności było zrozumiałe.
W aktualizacji polityki stwierdzono, że Muse Group będzie zbierać różne dane; większość z nich jest powszechna – na przykład raporty o awariach, kody błędów niekrytycznych, informacje o komputerze użytkownika i lokalizacja geograficzna – ale niektóre uniosły brwi, na przykład „dane niezbędne do egzekwowania prawa i żądań władz (jeśli istnieją)." Dodano również, że oprogramowanie „nie jest przeznaczone dla osób poniżej 13 roku życia” i wymaga, aby osoby poniżej tego wieku „nie korzystały z Aplikacji”. Chociaż ten wiek może wydawać się arbitralny, tak nie jest; 13 lat to wiek, w którym firma będzie musiała radzić sobie z różnymi międzynarodowymi przepisami i ograniczeniami dotyczącymi gromadzenia danych o dzieciach.
Rosyjska firma opublikowała również szokującą nową umowę Contributor License Agreement (CLA) na stronie GitHub Audacity. W nim szef strategii Muse Group, Daniel Ray, wyjaśnił, że wszyscy przyszli i przeszli współpracownicy są związani umową; daje to firmie pełne prawa i kontrolę nad przekazanym kodem (w tym nad tym, jak jest lub może być używany). Umowa stanowi, że „współtwórcy zachowują prawa autorskie do swojego kodu i mogą z niego korzystać w dowolny sposób”, ale także, że nie będą mieli nic do powiedzenia na temat żadnego kodu już połączonego z Audacity.
Po co wdrażać CAO, pytasz? Muse Group zamierza zmienić licencje na oprogramowanie, przenosząc je z GPLv2 na GPLv3, co otworzy je na szerszą gamę technologii i bibliotek, którymi firma jest zainteresowana. Dla przypomnienia, posiada kilka popularnych aplikacji zorientowanych na muzykę, takich jak Ultimate Gitara, MuseScore, StaffPad, Tonebridge i MuseClass.
CLA i wysiłki ponownego licencjonowania są w porządku (i na pewno nie są niespotykane w społeczności open-source) i prawdopodobnie poszłyby mniej lub bardziej dobrze z użytkownikami, ale problem polega na tym, że Ray powiedział, że firma może zdecydować się na podwójną licencję na kod. Mogłoby to potencjalnie pozwolić Muse Group na wydanie oddzielnej wersji Audacity na innej licencji. Ray podał wymagania dotyczące redystrybucji przez dostawców (powiedzmy, dla Apple App Store) jako powód, dla którego ta klauzula jest konieczna, ale stwierdzenie to jest dość niejasne i może mieć inne implikacje.
W nowym CLA stwierdza się również, że Muse Group może wykorzystywać kod współtwórcy w innych produktach o zamkniętym kodzie źródłowym „w celu wsparcia ciągłego rozwoju Audacity”. Chociaż firma robi to już za pomocą własnego kodu, „CLA pozwala nam to robić również za pomocą kodu naszych współpracowników. Jest to konieczne, ponieważ kod społeczności i kod wewnętrzny często mieszają się w sposób, który trudno później oddzielić… Nie możemy pozwolić, aby fakt, że akceptujemy wkład społeczności, stał się wadą, która uniemożliwia nam używanie naszego kodu w innych produktach”.
Biorąc pod uwagę otwarty charakter Audacity, łatwo jest zrozumieć, dlaczego CLA spowodowało takie zamieszanie w społeczności. Mnóstwo ludzi przyczyniło się do powstania kodu oprogramowania na przestrzeni lat i prawdopodobnie byłoby to ogromne przedsięwzięcie, aby wszyscy zgodzili się na te zmiany. Jednak w odpowiedzi na komentarz wyrażający takie obawy w poście na blogu CLA, Ray podkreślił, że Muse Group potrzebuje tylko głównych współpracowników, aby się podpisać. Trywialne zatwierdzenia (pojedyncze zgłoszenia zawierające tylko kilka linijek kodu) byłyby po prostu przepisywane, aby firma nie musiała śledzić wszystkich oryginalnych autorów i skłaniać ich do podpisania się.
Ray stwierdził, że opublikowana pierwotna polityka prywatności była błędnym projektem, a wszystkie zamieszanie i oskarżenia o spyware były „w dużej mierze spowodowane niejasnym sformułowaniem w Polityce prywatności, którą obecnie poprawiamy”. Dodał również dalsze wyjaśnienia na ten temat, mówiąc, że Audacity w wersji 3.0.3 będzie zbierać tylko dane, takie jak adres IP użytkownika, podstawowe informacje dotyczące komputera użytkownika i opcjonalne raporty o błędach. Podjął również środki, aby zapewnić użytkownikom, że żadne dane nie będą gromadzone do celów organów ścigania oraz że użytkownicy mogą uruchamiać program w trybie offline, aby całkowicie ominąć tę politykę.
Jest to bardzo dużo do przetworzenia i nic dziwnego, że wielu długoletnich współpracowników i użytkowników Audacity czuje się lekceważonych i/lub zaniepokojonych przyszłością oprogramowania. Wycofanie przez Muse Group pierwotnej polityki prywatności po luzie — a następnie wycofanie się i oznaczenie jej jako błędnej wersji roboczej — nadal wydaje się podejrzane i trudno będzie je przeoczyć.
Nic dziwnego, że niektórzy użytkownicy rozwidlili już oprogramowanie do nowego projektu, nazwanego (odpowiednio) Tenacity. Chociaż nie ma gwarancji, że projekt przetrwa lub będzie faworyzowany w stosunku do wersji Muse (lub innych alternatywnych programów ), los tej wersji oprogramowania wciąż jest w powietrzu. Mamy nadzieję, że w taki czy inny sposób wyląduje na nogach.
przez Hackaday