Naukowcy właśnie zmierzyli wiatry stratosferyczne na Jowiszu i to szybko!
Europejskie Obserwatorium Południowe
Astronomowie po raz pierwszy zmierzyli wiatry w stratosferze Jowisza i odkryli ultraszybkie strumienie odrzutowe. Używając Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA) w Chile, osiągnięto prędkość 895 mil na godzinę, czyli około pięć razy szybciej niż najsilniejsze huragany na Ziemi i dwa razy szybciej niż Wielka Czerwona Plama.
Thibault Cavalié, główny autor artykułu opublikowanego w Astronomy & Astrophysics oraz planetolog z Laboratoire d’Astrophysique de Bordeaux we Francji zauważył, że dżety zostały znalezione pod polarnymi zorzami Jowisza i są „dolnym ogonem naddźwiękowych dżetów widzianych 900 km (560 km)". mil). Cavalié zauważył również w oświadczeniu Europejskiego Obserwatorium Południowego, że strumienie odrzutowe są „wyjątkową bestią meteorologiczną”.
W przeciwieństwie do górnej warstwy Jowisza, która zawiera słynne czerwone i białe pasma gazowego giganta, Wielką Czerwoną Plamę i zorze polarne, dżety były znacznie trudniejsze do zmierzenia i zbadania. Wreszcie naukowcom udało się uchwycić ten odczyt dzięki słynnej komecie i potężnemu chilijskiemu teleskopowi.
Kometa — Shoemaker-Levy 9 — zderzyła się z Jowiszem w 1994 roku, a jej uderzenie pozostawiło unikalne cząsteczki cyjanowodoru, które rozwiały się w atmosferze planety. Te cząsteczki umożliwiły Cavalié i jego współpracownikom. Zespół wykorzystał 42 z 66 wysoce precyzyjnych anten ALMA do wykrywania cząsteczek i pomiaru zmian częstotliwości w emisji promieniowania podczas ich przemieszczania się, co oznacza, że zmierzyli przesunięcie Dopplera.
Skupiając się na tym pomiarze, „byliśmy w stanie wywnioskować prędkość wiatrów, podobnie jak można wywnioskować prędkość przejeżdżającego pociągu na podstawie zmiany częstotliwości gwizdka pociągu” – powiedział Vincent Hue, współautor badania. i planetolog z Southwest Research Institute we wcześniejszym oświadczeniu ESO.
Badanie ujawniło, że wiatry stratosferyczne pod zorzami Jowisza wirowały z prędkością 895 mil na godzinę. W kierunku równika planety te same wiatry poruszały się nieco wolniej, z prędkością zaledwie 373 mil na godzinę (600 kilometrów na godzinę). Naukowcy wiedzieli już o szybkich wiatrach w górnych warstwach Jowisza i wcześniej wierzyli, że im dalej w głąb planety, tym wiatry będą wolniejsze. Te nowe dane stawiają tę teorię na głowie i całkowicie zaskoczyły zespół Cavalié.
To, co jest naprawdę ekscytujące, to fakt, że chociaż wiatry stratosferyczne na Jowiszu są szybkie, to nie są one najszybsze w naszym Układzie Słonecznym, a nawet na reszcie planety. W jonosferze Jowisza, warstwie atmosfery znajdującej się bliżej zewnętrznej strony planety, występują wiatry naddźwiękowe, które pędzą z prędkością 1-2 km na sekundę (0,62-1,24 mil na sekundę) lub 3600-7200 kilometrów na godzinę (2240-4475 mil na godzinę).. Neptun posiada jednak rekord Układu Słonecznego z wiatrami o 25% szybszymi niż te mierzone pod zorzą Jowisza.
przez Gizmodo