„Wymarła” mysz australijska odpoczywa na wyspie 150 lat później
Australijski Rezerwat Dzikiej Przyrody / Wayne Lawler
Przybycie europejskich osadników do Australii zdziesiątkowało rodzimą populację gryzoni, prowadząc do wyginięcia kilku gatunków, w tym kudłatej myszy Goulda. Jednak nowe badania nad australijskimi gryzoniami doprowadziły do szokującego odkrycia — mysz Goulda nie wyginęła w latach 40. XIX wieku, po prostu przebywała na wyspie.
Badania te, zainicjowane przez Emily Roycroft z Australian National University i opublikowane w Proceedings of the National Academy of Sciences, miały na celu zmierzenie różnorodności genetycznej żyjących i wymarłych gryzoni australijskich. Jednak porównując profil genetyczny 50 gryzoni, Roycroft i jej zespół odkryli, że wymarła mysz Goulda jest genetycznie identyczna z żyjącym Djoongari lub „myszą Shark Bay".
Myszy Djoongari przebywają na wyspie w Zatoce Rekinów, na obszarze Nowej Południowej Walii. Podobnie jak wymarła mysz Goulda, myszy Djoongari mają kudłate, jasnobrązowe futro, sterczące uszy i duży zad. Nie jest to zaskoczeniem teraz, gdy wiemy, że gatunki to jeden i ten sam.
Według artykułu Roycrofta, Australia doświadczyła więcej wyginięć ssaków niż jakikolwiek inny kontynent w ciągu ostatnich kilkuset lat. Chociaż znalezienie dokładnej liczby może być niemożliwe, Australia straciła 34 gatunki od czasu, gdy Europejczycy skolonizowali kontynent w 1788 r. – a prawie połowa tych wymarłych ssaków to gryzonie.
Badania Roycrofta pomagają udowodnić, że zwierzęta te wyginęły z powodu kolonizacji, a nie z powodu wcześniej istniejących problemów. Jej zespół zbadał DNA 8 wymarłych gatunków gryzoni australijskich i odkrył, że wszystkie mają zdrową, zróżnicowaną pulę genów. Wskazuje to, że siły zewnętrzne, prawdopodobnie europejskie osadnictwo, rolnictwo, oczyszczanie ziemi i gatunki inwazyjne doprowadziły do ich upadku.
Ale hej, przynajmniej wiemy, że mysz Goulda nie wymarła! Myszy Djoongari są klasyfikowane jako gatunek „wrażliwy”, chociaż Australian Wildlife Conservatory twierdzi, że ich populacja rośnie, więc wydaje się, że robimy coś dobrze (przynajmniej w przypadku tego zwierzęcia).
Źródło: Roycroft et Al. przez Vice